Lynn komt elke week een uurtje bij een mevrouw langs. Even er zijn, wat kletsen, een kopje koffie. Soms haalt ze een kroketje en samen happen ze die naar binnen. Ze luistert vaak alleen maar. Hoe het gaat. Wat zit er dwars. Het lucht vaak op, merkt Lynn. Telkens als ze bij de deur afscheid neemt, voelt ze een golf van innige dankbaarheid over zich heenkomen.
Lynn is een jonge vrouw en haar wereld bruist van het leven. Nu volgt ze de opleiding Ondernemerschap & Retail Management, een HBO-opleiding aan de Saxion Hogeschool in Deventer. Eerder deed ze versneld de opleiding Facilitair Leidinggevende aan het Deltion College in Zwolle, maar de mogelijkheden in dat werkveld waren voor haar niet uitdagend genoeg. Ze voelt zich nu beter op haar plek. Tussendoor had Lynn diverse (bij)baantjes. Werken bij callcenters, helpen bij festivals en verkopen van kleding. Tsja, je doet ondernemerschap, hè.
Lynn kwam in contact met Minie Kettelarij (coördinator Welzijn, ut Huus). Ze wilde altijd al iets nuttigs doen voor oudere mensen. Haar hart brak, telkens als ze op TV reportages zag hoe eenzaam en hulpeloos sommige van hen het einde van hun leven moesten doorbrengen. Ze vond dat ze iets moest doen, al zou het maar een kleine bijdrage zijn. Het kost haar een uurtje. Ze krijgt er eeuwigheid dankbaarheid voor terug. En nog wat: Lynn ziet het als een deel van haar persoonlijke ontwikkeling, om een volwaardiger mens te zijn.
Het zou mooi zijn als meer jongere mensen zich geroepen voelen een uurtje af te staan. Gewoon, omdat het kan. Doe jij mee?
Het interview met Lynn is gehouden ver voor de coronacrisis. Haar manier van bijstaan kan nu even niet. Maar er zijn vast andere manieren. Bovendien gaat ook deze pandemie voorbij. Misschien hebben wij dan wel meer Lynn’s nodig.